Motodrom przy ul. Drewnowskiej otwarto 4 czerwca 1975. Ośrodek ten został wybudowany w czynie społecznym, a na jego uroczystym otwarciu nie zabrakło przedstawicieli ówczesnych władz. Do powstania miasteczka przyczyniły się min. MPK, zakłady Chemitex i ELTA.

Bałucki motodrom wyróżnia się spośród kilku innych łódzkich obiektów tego typu tym, iż wybudowano na jego terenie miniaturę sieci tramwajowej. Tor o rozstawie 780mm wije się przez cały ośrodek pokonując m.in. rondo i wiadukt, tworząc ciekawą i urokliwą  linię z dwoma pętlami, trzema rozjazdami i licznymi łukami. Jest też odnoga do „zajezdni”, w której był garażowany model tramwaju typu N. Samo pomieszczenie, gdzie stał wagon było bardzo podobne do zajezdni, bowiem wyposażono je w kanał przeglądowy. Ponieważ sieci górnej nie wybudowano, wagon ten miał napęd akumulatorowy, nie zapomniano jednak o atrapie pantografu. Jak każdy wagon również ten miał swój numer taborowy (1) oraz okrągłe tablice z numerem liniowym (5). Miniatura ta mieściła motorowego i kilkanaścioro dzieci, które uczyły się jak należy zachowywać się w pojazdach komunikacji miejskiej. Z powodu kryzysu na początku lat osiemdziesiątych władze Motodromu zaczęły borykać się z problemem braku bądź to akumulatora, bądź to prostownika. Wagonik pozbawiony napędu początkowo był w miarę możliwości pchany, potem poszedł w odstawkę. Na początku lat 90 wagon pocięto i wywieziono na złomowisko, a pod koniec tej dekady również w kilku miejscach pozalewano tory asfaltem w związku z wprowadzeniem gokartów. Na pocieszenie można dodać, iż torowisko jest zachowane w 100%, chociaż gdzieniegdzie jest również silnie zarośnięte.

Zdjecia pochodzą z księgi pamiątkowej Motodromu przy ul. Drewnowskiej

Na terenie motodromu przy Drewnowskiej 147 (filia Centrum Zajęć Pozaszkolnych przy ul Zawiszy 39) do niedawna prowadzone były zajęcia dla dzieci i młodzieży szkolnej z zakresu edukacji komunikacyjnej. Dziś niestety motodrom jest formalnie zlikwidowany.

Ogromne podziękowania dla Bartosza Stępnia za udostępnienie archiwalnych zdjęć, oraz za tekst.
Tekst autorstwa Bartosza Stępnia, oryginalnie ukazał się w numerze Nr 17 Grudzień 2004 „Pantografu”